Bilgi Damlacığı Sitesi

Turgut Yarkent, 1916 yılında Üsküdar’da dünyaya geldi. 1939 yılında Harp Okulu’ndan mezun olan Turgut Yarkent, 1949 – 1950 yıllarında Harp Akademisi’nde okudu. 1954 yılında geçirdiği kaza sonucu askerlikten ayrıldı. Turgut Yarkent’in 100’den fazla şiiri, Türk sanat müziğinin sevilen eserlerine güfte oldu.   Dil şad olacak diye, Tövbeler tövbesi, Mihrabım diyerek, Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini gibi eserlere imza atan sanatçı Turgut Yarkent ile Tarih Vakfı olarak “Tarihe Bin Canlı Tanık Projesi” kapsamında yaptığımız görüşmenin ikinci bölümünü yayımlıyoruz.   Harbiye bitti. Kura çektik, ben Siirt’i çektim. Bir üzüldüm ki İstanbul’dan uzaklaşıyorum diye. Tesadüf Siirtli bir çocuk geldi, “değişelim seninle” dedi. “Sen nereyi çektin” dedim. “Kırklareli’ni çektim” yanıtını verdi. Eh, Kırklareli iyi, yakın İstanbul’a, değiştik biz onunla. Kırklareli’ne gittim. Alelacele yola çıktık.   Kimimizde çizme var, kimimizde şapka var yani tam takım elbisemiz olmadı bile. ...

Bir kamyonun Çarpmasıyla yaralanmış olan çiftçi Mehmet amca kazadan sorumlu tuttuğu taşıma şirketine dava açıyor. Mahkeme salonunda şirketin avukatı ile Mehmet Amca karşı karşıyalar, ve Avukat soruyor : - Ama siz kazadan sonra gelen polis memuruna “ben çok iyiyim” demediniz mi?” - Anlatayım ağam; Ben bizim eşeği gasabada satışa götürmek üzere gamyonetime bindirmiştim ki. - Bırakın ayrıntıları Memet Bey, siz sadece soruma yanıt verin: Siz, kazadan hemen sonra gelen Polis memuruna “ben çok iyiyim” dediniz mi, demediniz mi? - İşte anlatıyom ya Avukat bey; eşeği gamyonete yüklemiş, yola çıkmıştım ki. Avukat tekrar adamın sözünü kesti ve Hakime dönerek: - Sayın hakim, size olayın tam olarak nasıl gerçekleştiğini davacının kendi ifadesi ile almaya çalışıyorum ama, soruma yanıt vermiyor. Bu bey, kazadan hemen sonra olay yerine ulaşan polis memuruna ifadesinde “çok iyi” olduğunu söylemiş. Kayıtlara geçmiş. Şimdi, aradan kaç hafta sonra müvekkilime dava açıyor. Ben bu davada, bu şahsın mahkeme...

 

Yeni öğretim yılına başlayan öğrenciler mantık dersini görürler. Dersi başlar ve gereksiz olduğunu düşünen öğrencilerden biri el kaldırır ve ukala bir tavırla sorar: - Profesörüm, siz şimdi bize ne öğreteceksiniz? - Ülkenin girilmesi en zor okullarından birinde okuyan öğrencilere mantık öğretmek için geldiniz. Profesör, öğrencilerine döner: - Mantık dersinin insan düşüncesine yaptığı etkiyi açıklamak biraz güçtür. - Doğru cevabı vereceğinize şüphem yok ancak kanıtlaması açısından size şu basit soruyu yöneltmeme izin verin; - Farz edin ki, - İşleyen bir maden ocağından iki insan çıkıyor - Birisinin üzeri tertemiz - Diğerinin ki ise kömür karası içinde. - Bunlardan hangisinin yıkanması gerekir? Öğrenci hiç tereddüt etmeden cevap verir: - Elbette ki, kirli olan kişi yıkanmalıdır. - Bunu ilkokuldayken bile hemen cevaplayabilirdim. Profesör, gülümseyerek konuşmasını sürdürür: - Cevaplamayı öğreten derstir. - Size ...

 

Yaşlı Köylü yetişkin oğlunun yanına varır. - Evlat bir tavuğumuz çalınmış. - Git o hırsızı bul ve cezasını ver der. Oğlan baştan savma başını sallayarak. - Tamam baba. Hallederim. diye cevap verir. İçinden de - Ulan yüzlerce tavuğumuz var. - Bir tanesi çalınmış. - İşim gücüm yok, tavuk hırsızı peşinde mi koşacağım diye hayıflanır. Birkaç gün sonra endişe ile babasının yanına varır. - Baba, baba - Keçimiz ortalarda yok - Çalmışlar der. Yaşlı Köylü - Tavuğu çalanı buldun mu oğlum? - Cezasını verdin mi? diye sorar. Oğlan ellerini iki yana açıp - Ya sabır, çekip odadan çıkar. - Ulan koca keçi gitti - İhtiyarın derdine bak - Bir kart tavuğun hesabını soruyor, der kendi kendine. Kısa bir süre sonra çiftliğin en verimli ineği de ortadan kaybolur. - İnek gitti baba! diye feryat eder çocuk. Baba sakince sorar - Tavuğu çalanı buldun mu? - Cezasını verdin mi? Nihayet, çiftlikte ne var, ne yok hepsi çalınır. Buğday ambarı bomboş, ağıllar tenha kalır. Her seferinde dehşet ve telaş ile durumu babası...