Bilgi Damlacığı Sitesi

Olay 1506'da Frankfurt'ta kaydedilmiştir. Bir tüccar 800 lonca (Eski Hollanda para birimi) kaybeder. Yoldan geçen bir marangoz da tesadüfen bu tüccarın çantasını bulur. Son derece dindar olan marangoz cüzdanı bulduğunu kimseye söylemez ve bu kadar çok para kaybının farkedilmesinin mümkün olmadığını değerlendirir ve sahibinin bu parayı arayacağını düşünür. 800 lonca ne kadardır?  O zaman, 40 lonca için iyi bir at satın alınabildiğinde yaklaşık 20 at bedeli kadardır. Bir gün marangoz kiliseye gider.  Rahibin, Frankfurt'a giren tüccarın 800 lonca kaybettiğini ve bulanın 100 lonca ile ödüllendirileceğini duyurur. Bunun üzerine marangoz parayı getirir ve Rahibe teslim eder. Tüccar gelir ve çantayı alır.  Ancak marangoza, vadetmiş olduğu 100 loncayı ödemeyi reddeder. Marangoza 5 lonca uzatır.  Marangoz tüccara sözünü tutmasını söyler.  Açgözlü tüccar, vaat edilen 100 loncayı vermemek için cüzdanında 800 değil 900 lonca olduğunu iddia eder.  Marangozun çantadan...

Çakalın biri aç kalınca kasabaya inmiş. Sütçünün süt çanağını devirmiş, sütü de içmiş. Fırıncının tezgahından ekmeği kapmış yemiş. Kasabın vitrininden kocaman bir but kapıp mideye indirmiş. Çakalın ve etin kokusunu alan kasabanın tüm köpekleri toplanmış Çakalı yakalamak için ardı sıra koşturmuşlar. Çakal önde, köpekler de arkada, amansız bir kovalamaca koşuşturmaca başlamış. Ama bir süre sonra, sütçünün köpeği yorulup takibi bırakmış. Bir müddet daha geçince de bu sefer fırıncının köpeği, çakalı takibi bırakmak zorunda kalmış. En son, kasabanın çıkışına yakın bir yerde kasabın köpeği de pes etmiş ve yorgunluktan dili bir karış dışarıda geriye dönmüş. Çakalın arkasında kala kala bir tek demircinin köpeği kalmış. Çakal önde demircinin köpeği arkada ısrarlı bir kovalamaca devam ederken ve kasabadan çıkılıp kırlara varıldıktan sonra da tepelere doğru çıkılmaya başlanmışken çakal dayanamamış Durmuş ve demircinin köpeğine öfkeyle seslenmiş;  Yahu Arkadaş; Sütçünün sütünü içtim tamam Fırı...

Adam uzun yıllar devesiyle taşımacılık yapmış. Yaşlanan dişi deve yolun sonuna gelmiş. Artık öleceğini anlayınca: — Sahibimi çağırın da helallik vereyim, demiş. Devenin sahibi : — Ne hakkı varmış ki bende? demiş. Demiş ama yinede merak etmiş. Dayanamayıp devesinin yanına gitmiş. Ne hakkın var ki bende? demiş. Deve : — Öyle deme! Benim taşıma gücüm belliyken Sen bunun iki katı çuval yüklerdin bana. Bu hakkımı helal ediyorum sana. — İkinci olarak; Benim günlük 10 kg yiyeceğe ihtiyacım varken Sen hep 8 kg verir kalanı vermezdin. Bu hakkımı da helal ediyorum. — Üç günlük yolu iki günde gitmem için sopayla döverdin beni. Bu hakkımıda helal ediyorum. — Hatta bir yavrum olmuştu. Onu kesmiş, misafirlerinle bir güzel yemiştiniz. Bu hakkımıda helal ediyorum. — Amma bir hakkım var ki, Onu asla helal etmeyeceğim. Mahşerde bunu senden soracağım. Sahibi merakla sormuş. — Nedir o? Deve : — Her seferinde ben yolu bildiğim halde Tüm yükü ben taşıdığım halde Yularımı eşeğe verirdin. Beni Eşeğe Mahkum Ed...

Eskiden Hikaye anlatıcılar kırmızı gül hikayesiniz farklı iki şekilde anlatırlarmış Bende bu iki hikayeyi derledim Birincisi kısa olduğu için ve bir nasihat olduğundan onu öne aldım Tarık Başçıl  _ 13 Mayıs 2021 Zamanında bir ülke varmış Bu ülkede hiç ama hiç kırmızı gül yokmuş Bütün güller beyaz renkteymiş. Bir de birbirini çok seven bir kız ve bir delikanlı varmış bu ülkede. Birbirlerine çok yakışıyorlarmış. Kız çok güzel, delikanlı ise çok yakışıklıymış. Delikanlı bu kız için her şeyi yaparmış. Kıza evlenme teklif etmiş. Kızsa bir şartla demiş. Bana kırmızı renkte bir gül getirirsen seninle evlenirim. Delikanlı çok üzülmüş çünkü hiç kırmızı gül yokmuş. Beyaz güllerle dolu bir bahçeye gitmiş aramış ama yok. Sonra oradaki bir bülbüle derdini yanmış. Bülbül dinlemiş genci. Ve Bülbül dile gelmiş Üzülme delikanlı Yarın buraya aynı saatte gel Kırmızı bir gül göreceksin Onu al kıza götür Evlenin mutlu olun Sen onu çok seviyorsun mutluluk hakkın demiş. Çocuk biraz şaşkın ayrılmış ordan....

Turgut Yarkent, 1916 yılında Üsküdar’da dünyaya geldi. 1939 yılında Harp Okulu’ndan mezun olan Turgut Yarkent, 1949 – 1950 yıllarında Harp Akademisi’nde okudu. 1954 yılında geçirdiği kaza sonucu askerlikten ayrıldı. Turgut Yarkent’in 100’den fazla şiiri, Türk sanat müziğinin sevilen eserlerine güfte oldu.   Dil şad olacak diye, Tövbeler tövbesi, Mihrabım diyerek, Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini gibi eserlere imza atan sanatçı Turgut Yarkent ile Tarih Vakfı olarak “Tarihe Bin Canlı Tanık Projesi” kapsamında yaptığımız görüşmenin ikinci bölümünü yayımlıyoruz.   Harbiye bitti. Kura çektik, ben Siirt’i çektim. Bir üzüldüm ki İstanbul’dan uzaklaşıyorum diye. Tesadüf Siirtli bir çocuk geldi, “değişelim seninle” dedi. “Sen nereyi çektin” dedim. “Kırklareli’ni çektim” yanıtını verdi. Eh, Kırklareli iyi, yakın İstanbul’a, değiştik biz onunla. Kırklareli’ne gittim. Alelacele yola çıktık.   Kimimizde çizme var, kimimizde şapka var yani tam takım elbisemiz olmadı bile. ...

Yaşlı Köylü yetişkin oğlunun yanına varır. - Evlat bir tavuğumuz çalınmış. - Git o hırsızı bul ve cezasını ver der. Oğlan baştan savma başını sallayarak. - Tamam baba. Hallederim. diye cevap verir. İçinden de - Ulan yüzlerce tavuğumuz var. - Bir tanesi çalınmış. - İşim gücüm yok, tavuk hırsızı peşinde mi koşacağım diye hayıflanır. Birkaç gün sonra endişe ile babasının yanına varır. - Baba, baba - Keçimiz ortalarda yok - Çalmışlar der. Yaşlı Köylü - Tavuğu çalanı buldun mu oğlum? - Cezasını verdin mi? diye sorar. Oğlan ellerini iki yana açıp - Ya sabır, çekip odadan çıkar. - Ulan koca keçi gitti - İhtiyarın derdine bak - Bir kart tavuğun hesabını soruyor, der kendi kendine. Kısa bir süre sonra çiftliğin en verimli ineği de ortadan kaybolur. - İnek gitti baba! diye feryat eder çocuk. Baba sakince sorar - Tavuğu çalanı buldun mu? - Cezasını verdin mi? Nihayet, çiftlikte ne var, ne yok hepsi çalınır. Buğday ambarı bomboş, ağıllar tenha kalır. Her seferinde dehşet ve telaş ile durumu babası...

Kaplumbağaya sormuşlar: Buradan karşı köye ne kadar zamanda gidersin? Kaplumbağa cevap vermiş: Yağmuru, çamuru, rüzgarı, inişleri, yokuşları hesap ettim. Üç günlük yol ama ben altı günde giderim. Altı gün geçmiş ama kaplumbağa karşı köye gelmemiş. Aramışlar taramışlar Yolun yarısında bulmuşlar kaplumbağayı. Hayrola Kardeş! Üç günlük yolu altı günde bile gelemedin? demişler. Kaplumbağa cevap vermiş: Sormayın Arkadaş! Yağmuru, çamuru, inişi, yokuşu hesap ettim de Köyün itlerini hesap edemedim. Ne zaman hızla ilerlemeye başlasam tutup ters çevirdiler. İlerlemek için elinden geleni yapmak isteyen Tüm güzel insanların böyleleri ile karşılaşmaması umudu ile Bu dilekte bulundum ama Her zaman böyleleri, bizi engelleyecekleri de kesin Tarık Başçıl _ 09 Şubat 2021

Londra da bir şirketin sahibi de her sabah ve akşam gelip geçer iken kambura - Günaydın kambur - İyi akşamlar kambur - Nasılsın kambur - İşler nasıl kambur ? diye seslenirmiş. Seneler sonra bir sabah - Günaydın kambur “ der Kambur ; Döner bıçağını çekip İş adamını öldürür. Hiç bir avukat Kambur’un savunmasını yapmak istemez ve kabul etmez. Kambur’unda ağzını bıçak açmaz hapiste idam kararını bekler. Fransa’da olayı duyan bir avukat İngiltere’ye gelerek Kamburun savunmasını üstlenir. Mahkeme heyeti toplanır herkes ayağa kalkar söz savunmadadır. Fransız avukat ( şimdi hayal edin avukatı ellerini masaya yavaş yavaş vurarak ve tek tek kelimeleri seçerek) Yargıça döner - Saygı değer Yüksek İngiliz mahkemelerinin yargıçları size  Yüksek Fransız saygı değer mahkemelerinin yüksek yargıçlarının sevgi ve saygılarını getirdim. Hakime döner - Yüksek İngiliz mahkemelerinin saygı değer hakimleri size  Yüksek Fransız mahkemelerinin sevgi ve saygılarını getirdim. Savcıya döner - Yüksek İngili...