Bilgi Damlacığı Sitesi

1902 yılında, bir dönem Osmanlı topraklarında bulunan Üsküp’te bir çocuk dünyaya gelmişti. O çocuk mücadelesi ile günümüzde bize ışık tutan ilk Türk kadın kimyager Remziye Hisar idi. Gençliğimiz birçok şeyden yoksun geçti bizim. “Bizim”, yani Cumhuriyet ço­cuklarının. Ama gene de Sorbonne’da doktora yapan ilk Türk kadını ben oldum, üstelik Paris’te bir yandan okurken, bir yandan da çocuklarımı büyütüyordum. Remziye Hisar ve kız kardeşi Mihri   Remziye Hisar, Darülmuallimat’ta (Kız Öğretmen Okulu) 5 yıl okuduktan sonra, Darülfünun’a gitmek için açılan hazırlık sınıfını birincilikle bitirir. Böylece Darülfünun’un Kimya bölümüne kayıt yaptırma hakkı kazanır.   Beni, dünyaca ünlü fizikçi Feza Gürsey’in ve Milletlerarası Psikoloji Cemiyeti’nin tek Türk azası psikiyatrisi Deha Gürsey’in annesi olarak tanımazdan önce “ben” olarak tanımanızı isterim.   Remziye Hisar, ülkesine ve insanlarına duyduğu sorumlulukla daha 17 yaşındayken seçmişti Kimya alanını. Neden k...

 

  Berlin'de bir parkta yürürken, çok sevdiği oyuncak bebeğini kaybettiği için ağlayan küçük bir kız çocuğuyla tanışır. ( Franz Kafka, hiç evlenmedi ve çocuğu yok) Kafka, çocukla birlikte bebeği uzun süre arar ve başarısız olur. Ertesi gün onunla, bebeğini aramak için yeniden buluşmak istediğini söyler. Fakat yine bebeği bulamazlar.   Kafka, kıza bebek tarafından yazılmış bir mektup verir. Mektupta "Lütfen ağlama, dünyayı görmek için bir geziye çıktım. Sana maceralarım hakkında yazacağım" , diyordu.   Böylece, Kafka'nın yaşamının sonuna kadar devam edecek bir hikâye başlar. Kafka, küçük kızla her buluşmasında bebeğin maceralarının yazılmış olduğu mektupları okur ve akabinde çocuğun çok mutlu olduğunu görür.   Kafka, Berlin'e dönmeden önce oyuncak dükkanına uğrar ve bir tane bebek satın alır.   Daha sonra kız çocuğu ile buluşmaya gider. Bebeği çocuğa uzatır. "Ama hiç bebeğime benzemiyor," der kız.   Kafka, bebeğin yazdığı bir başk...

   Bundan 1.500 yıl öncesinden daha geriye gidilebilsek ve bugün Türk adıyla tanımlayabildiğimiz topluluklara siz Türksünüz desek bundan bir anlam çıkaramazlardı.    Kendilerini kabile veya boy adları ile karşılayan toplulukların böylesi geniş anlamda bir ortak adı yoktu.    Bugün benzer kültüre sahip ve en önemlisi kökleri aynı olan dile sahip etnik grupları Türk adı altında toplayabiliyoruz ve bu doğru bir yaklaşımdır.     Bu yaklaşım sadece Türkler için de geçerli değildir, bütün kimlikleri belli bir örgütlenme aşamasından sonra bir genel tanımlamaya sokmak yerine benzer kültürleri barındıran ve ortak dil benzerliğine göre ortak bir ataya dayandırarak bunu delilleri ile ortaya koyma çabası içinde olmak geçmişi incelerken daha makul yaklaşımlar sergileyebilmemizi sağlamaktadır.    Günümüzde oluşan farklı etnik yapıların ortak noktaları veya bir şekilde yol ayrımına maruz kalan ortak atalı grupların tarihsel süreçlerini de incelerken...