Ortaçağ Avrupa’sında üç kişi giyotinle idama mahkûm olur. Bu mahkûmlardan biri papaz, biri hâkim, biri de fizikçidir. İdam sehpasına ilk papaz çıkarılır. Papazın başını giyotinin altına yerleştirir ve sorarlar: – Son sözün nedir? Der ki: – Ben Tanrı’ya inanıyorum, O beni kurtaracaktır. Tanrım… Tanrım… Tanrım… Giyotini indirdiklerinde boynuna birkaç santim kala giyotin durur. Halk şaşırır ve hep bir ağızdan bağırır: – Onu serbest bırakın; Tanrı sözünü söylemiş ve onu korumuştur. Böylece papaz idam edilmekten kurtulur. Sıra hâkime gelir, ona da sorarlar: – Demek istediğin en son söz nedir? Hakim der ki: – Ben papaz gibi Tanrı’ya inanmıyorum. Ama adalete güveniyorum. Adalet… Adalet… Adalet… Giyotini indirirler, giyotin hâkimin de boynuna birkaç santim kala durur… Bunun üzerine insanlar tekrar şaşırır ve bağırırlar: – Adalet sözünü söyledi, onu serbest bırakın. Böylece hâkim de boynunun kesilmesinden kurtulur… Sıra fizikçiye gelir.