Yardımlaşmayı Unutma İlgili Bir Öykü
Çiftçinin biri eşeğe çok Ata azıcık yük yüklemiş Değirmene gidiyorlarmış. Eşek Üzerinde yük çok olunca yorulmuş Yokuşları çıkamaz olmuş. Ata seslenmiş: At kardeş, benim yüküm çok ağır Birazını sen taşısan ne olur? Bana yardım et. At, yanıtlamış: “Ben soylu bir hayvanım Öyle çok yük taşıyamam Sahibimi bindirir gezdiririm Benim işim bu” demiş. Eşek boynunu bükmüş. “Unutma ki biz akrabayız Akrabalar birbirine yardım eder.” “Hayır” demiş at Nerden akraba oluyoruz Anam babam soylu, dedem Dedemin dedesi de soylu İnsanlar bizim için şecere tutuyorlar, inanmazsan bak… Soylu bir at çok yük taşır mı? Koşuya gider koşuyu kazanır Sahibini taşır aferin alır… Şeker, kuru üzüm, ceviz, fındık içi yedirirler bize Sana da arpa saman…” Eşek, biz onları yemesek de eşekliğimizi biliriz Senin soyunda bizler olduğunu neyi bilmiyorsun. Çok yanılıyorsun bu konuda Geçenlerde sizin kısraklarla Bizim eşek çiftleşmedi mi? Doğacak yavru bizim soydan olmuyor mu?”...