Demokrasi Çıkmazı _ Barabbasları Yeğleyen Toplum

Barabbas Toplumunun Hikâyesi

İznik Konsül’ü tarafından kabul edilmiş dört İncil’de de yer alan ibretlik bir hikâyedir

Barabbas;

Katil, zalim ve ırz düşmanı bir haydut olduğu için

Romalıların Yahudiye Valisi Pontius Pilatus tarafından zindana atılmıştı

Barabbas'ın zindan arkadaşı da Hz. İsa'ydı

Yahudiler için önemli bir yere sahip olan Fısıh Bayramlarında 

Romalıların yerleşik geleneklerine göre valiler zindandaki mahkûmlardan birini halkın seçimi üzerine affederlerdi

Dönemin Fısıh Bayramında Pilatus

Birisini serbest bırakmak üzere Barabbas ve Hz. İsa'yı halkın önüne çıkartıp hangisinin serbest bırakacağını halka sormuştur

Geleneksel dinlerine zarar verdiği gerekçesiyle

Hz. İsa’yı düşman bilen halk

Yüksek kâhinlerin de kışkırtmasıyla birlikte İsa’nın değil Barabbas’ın serbest bırakılmasını istemişlerdir

Yani halk; 

Işığın, aydınlığın, hak ve adaletin öncüsü

İsa Peygamber’i değil

Cinayet ve ırza tecavüzün temsilcisi Barabbas’ı tercih etmiştir

Pilatus:

- O zaman Mesih denilen İsa’yı ne yapayım? diye sordu

Halk, var güçleriyle

- Direğe gerilsin! diye bağırdılar (Matta)

Pilatus ısrar ederek

Neden?

- Bu adam ne kötülük etti, Ölümü hak edecek bir suçunu görmedim

- Dayak attırdıktan sonra onu serbest bırakacağım dedi (Luka)

Pilatus girişimlerinin işe yaramadığını gördü

Sonra onlara

- Bu adamın kanından ben sorumlu değilim

- Ötesini siz düşünün” dedi

Bu sözler de halkı da kararından vazgeçirmedi. 

Üstelik halk

Onun kanının hesabı bizden ve çocuklarımızdan sorulsun dediler (Matta)

Sonuç olarak 

Hz. İsa halkın seçimi üzerine çarmıha gerildi

Barabbas da serbest kalır kalmaz

İlk iş olarak birini öldürüp 

Ve bir başkasının da ırzına geçerek yeniden hapse atıldı

Ertesi yıl Fısıh bayramında affedilmeye aday iki suçludan biri yine Barabbas’tı

Halk bu sefer de Barabbas’ın affedilmesi lehinde oy kullandı

Bu toplumlar "Barabbasları Yeğleyen Toplum” olarak adlandırılır

Bunlar kötülük yapanları ödüllendiren toplumlardır

Kur’an bu tip toplumlar için “Kötülük Toplumu” ifadesini kullanmıştır

Kusursuz bir yönetim biçimiymiş gibi bir takım cafcaflı sözcüklerle süsledikleri demokrasiyi her yaptıkları pisliğin kamuflajı olarak kullanan Barabbas toplumlarına, yakın tarihten verilebilecek en güzel örnek ise

Nazi Almanyasıdır

En kanlı Barabbaslardan biri olan Hitler de

Demokratik seçimlerle ülkenin başına gelmemiş midir? 

Nietzsche bu konu şunları söylemiştir

Cahil bir toplum

Özgür bırakılıp kendine seçim hakkı verilse dahi

Hiçbir zaman özgür bir seçim yapamaz

Sadece seçim yaptığını zanneder

Cahil toplumla seçim yapmak

Okuma yazma bilmeyen adama

Hangi kitabı okuyacağını sormak kadar ahmaklıktır! 

Böyle bir seçimle iktidara gelenler

Düzenledikleri tiyatro ile halkın egemenliğini çalan zalim ve madrabaz hainlerdir 

Platon ise
Demokrasi, bir eğitim işidir

Eğitimsiz kitlelerle demokrasiye geçilirse oligarşi olur

Devam edilirse demagoglar türer demagoglardan da diktatörler çıkar, demokrasi despotluğa dönüşür 

Demokrasinin esas prensibi, halkın egemenliğidir

Ama milletin kendini yönetecekleri iyi seçebilmesi için

Yetişkin ve iyi eğitim görmüş olması şarttır

Eğer bu sağlanamazsa demokrasi, otokrasiye geçebilir

Halk övülmeyi sever onun için

Güzel sözlü demagoglar, kötü de olsalar başa geçebilirler

Oy toplamasını bilen herkesin

Devleti idare edebileceği zannedilir

Devlet işleri

Devlet işini idare edenlerle idare edilenlerin yönetime katılmasıyla gerçekleşBir

Bu yazıya bir de "Ömer HAYYAM" dan şiir ekleyeyim;

Celladına aşık olmuşsa bir millet
İster ezan, ister çan dinlet
İtiraz etmiyorsa sürü gibi illet
Müstehaktır ona her türlü zillet.

Dünya üç beş bilgisizin elinde
Sanırlar ki tüm ilim kendilerinde
Üzülme, eşeği eşek beğenir
Bir hayır var sana bana kötü demelerinde.

Felek ne cömerttir aşağılık insanlara
Han, hamam, dolap, değirmen hep onlara
Kendini satmayan adama ekmek yok
Sen gel de yuh çekme böylesi dünyaya.

Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeye
Altınlarıyla gümüşleriyle övünmeye
Tam işleri dilediği düzene sokar
Ecel çıkıverir pusudan: Benim, ben diye.