Üniversitelerimizde 1932 den Beri çok az Şey Maalesef Değişmemiş

1932 yılında

​Atatürk'ün talimatıyla darülfünun'a, yani günümüzün güzide İstanbul Üniversitesi’ne, düzendeki aksaklıkları tespit etmek göreviyle İsviçre'den profesör albert malche getirilmiştir. 

Prof. malche saptadığı bozuklukları 16 noktada toplanmıştır:

1- darülfünun’un fakülteleri arasında bilimsel çalışma ortaklığını sağlayacak bağlantı yoktur.

2- bazı fakülteler sadece öğretimle ilgilenerek birer meslek okulu durumuna gelmişlerdir.

3- öğretim üyelerinin çoğunluğu, kendilerini sadece belirli saatlerdeki derslerden sorumlu sayarak bilimsel inceleme ve araştırmadan uzak kalmışlardır.

4- öğrenci öğretici arasındaki ilişki dershane içinde bitmekte, dershane dışında öğrenci yol gösterici siz ve kendi başına kalmaktadır.

5- öğretim genellikle ve sadece öğretim üyesinin söylediklerinden öteye gitmemekte, öğrencinin öğrenme sorumluluğu da belirli bir kitabın sayfaları, ya da hocanın tutulan notları içinde kalmaktadır.

6- seminerler, genellikle sözde kalmaktadır.

7- laboratuarlarda daha ziyade demonstrasyon (gösteri ) la yetinilerek, öğrencinin kişisel çalışmada bulma ve araştırma usullerine alışma olanakları en aşağı orana indirilmiştir.

8- hocaların kendi yazdıkları(telif) eser ve yayınlar yok denecek derecede azdır.

9- öğretim üyelerinin çoğunluğu, dışarıdaki iş ve ilişkilerinin çokluğu yüzünden darülfünun’daki görevlerini ikinci derecede sayacak kadar müesseseyle bağlarını azaltmışlardır.

10- darülfünun öğretimi, memleketin hayatı ve çalışmalarıyla bağlantıyı kaybetmiş, teorik bir içine kapanma halinde kalmıştır.

11- Haydarpaşa’da, kendi âleminde kalan tıp fakültesi, şehrin hastaneleriyle bağlantı kuramamış, bu nedenle tıp öğretim ve eğitiminde birinci derecede önemli olan klinik öğretimi çok sınırlı bir alanda kalmıştır.

12- bir kısım öğretim üyeleri yıllardan beri darülfünun’da çalıştıkları halde ortaya henüz bilimsel değeri olan belli başlı bir eser çıkaramamışlardır.

13- basit bir tercümenin bir tez olarak kabul edilmesi, kişisel araştırma ve telif eserlerin değerlerini hiçe indirmiştir.

14- aynı fakülte içindeki öğretim üyeleri arasında verimli, mutlu bir fikir ve ideal birliği, birlikte çalışma yerine çatışma ve düşmanlıklar bulunmaktadır.

15- rektörlük, dekanlık, divan üyelikleri gibi durumlar, sadece bazı öğretim üyeleri arasında ihtiras ve kıskançlık doğurucu bir makam halini almıştır.

16- darülfünun muhtariyeti yalnız mevki ve makam ihtiraslarını kaynaştıran olumsuz bir etken olmuştur.

Malche sözlerini şöyle tamamlıyor:

"bunlar İstanbul Darülfünunu’nun ilerlemesine ve gelişmesine, kendi kendisini ıslah etmesine engel olan birçok sebepler arasında hemen hatıra gelenlerdir."

Kaynak: Tarık zafer tunaya, medeniyetin bekleme odasında, bağlam yayınları, 1988, İstanbul