Nazım Hikmet Ran - Otobiyografi - 11 Eylül 1961 / Doğu Berlin.
1902'de doğdum.
Doğduğum şehre dönmedim bir daha geriye dönmeyi sevmem.
Üç yaşımda Halep’te paşa torunluğu ettim.
On dokuzumda Moskova’da komünist üniversite öğrenciliği
kırk dokuzumda yine Moskova’da tseka-parti konukluğu
ve on dördümden beri şairlik ederim.
Doğduğum şehre dönmedim bir daha geriye dönmeyi sevmem.
Üç yaşımda Halep’te paşa torunluğu ettim.
On dokuzumda Moskova’da komünist üniversite öğrenciliği
kırk dokuzumda yine Moskova’da tseka-parti konukluğu
ve on dördümden beri şairlik ederim.
Kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
Ben ayrılıkların
Ben ayrılıkların
Kimi insan ezbere sayar yıldızların adını
Ben hasretlerin
Ben hasretlerin
Hapislerde de yattım
Büyük otellerde de
Açlık çektim
Açlık grevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir.
Büyük otellerde de
Açlık çektim
Açlık grevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir.
Otuzumda asılmamı istediler.
Kırk sekizimde barış madalyasının bana verilmesini
Verdiler de
Kırk sekizimde barış madalyasının bana verilmesini
Verdiler de
Otuz altımda
Yarım yılda geçtim dört metre kare betonu
Elli dokuzumda on sekiz saatte uçtum Prag’dan Havana’ya
Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun başında 924'de
961'de ziyaret ettiğim anıtkabiri kitaplarıdır
961'de ziyaret ettiğim anıtkabiri kitaplarıdır
Partimden koparmağa yeltendiler beni
Sökmedi
Yıkılan putların altında da ezilmedim
951'de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün
52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ölümü
52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ölümü
Sevdiğim kadınları deli gibi kıskandım
Şu kadarcık haset etmedim şarlo'ya bile
aldattım kadınlarımı
konuşmadım arkasından dostlarımın
Şu kadarcık haset etmedim şarlo'ya bile
aldattım kadınlarımı
konuşmadım arkasından dostlarımın
İçtim ama akşamcı olmadım
hep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı ne mutlu bana
hep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı ne mutlu bana
Başkasının hesabına utandım yalan söyledim
yalan söyledim başkasını üzmemek için
ama durup dururken de yalan söyledim
yalan söyledim başkasını üzmemek için
ama durup dururken de yalan söyledim
Bindim trene, uçağa, otomobile
Çoğunluk binemiyor
Çoğunluk binemiyor
Operaya gittim
Çoğunluk gidemiyor adını bile duymamış operanın
Çoğunluk gidemiyor adını bile duymamış operanın
Çoğunluğun gittiği kimi yerlere de ben gitmedim 21'den beri
Camiye kiliseye tapınağa havraya büyücüye
Ama kahve falıma baktırdığım oldu
Camiye kiliseye tapınağa havraya büyücüye
Ama kahve falıma baktırdığım oldu
Yazılarım otuz kırk dilde basılır
Türkiye'mde Türkçemle yasak
Türkiye'mde Türkçemle yasak
Kansere yakalanmadım daha yakalanmam da şart değil
Başbakan filân olacağım yok
Meraklısı da değilim bu işin
Bir de harbe girmedim
Sığınaklara da inmedim gece yarıları yollara da düşmedim pike yapan Uçakların altında
Ama sevdalandım altmışıma yakın
Başbakan filân olacağım yok
Meraklısı da değilim bu işin
Bir de harbe girmedim
Sığınaklara da inmedim gece yarıları yollara da düşmedim pike yapan Uçakların altında
Ama sevdalandım altmışıma yakın
Sözün kısası yoldaşlar
Bugün Berlin’de kederden gebermekte olsam da
İnsanca yaşadım diyebilirim
ve daha ne kadar yaşarım
Bugün Berlin’de kederden gebermekte olsam da
İnsanca yaşadım diyebilirim
ve daha ne kadar yaşarım
Başımdan neler geçer daha kim bilir.
11 Eylül 1961 / Doğu Berlin.
Nazım Hikmet Ran
Yorumlar
Yorum Gönder