Kazakistan Türküsü - Kazak'ım oy ( Kazak Hakanlığının 550 Yıl Dönümü Anısına )

Kazak’ım Oy Sözleri

Ben Kazak’ım bin ölüp, bin dirilen!
Beşiğimde tanıştım bunlu (kederli) dilimlen.
Ağlayanda yüreğim gün tutulup,
Sevinende gülgümlen tün (gece) dürülen.

Uruğum (boyum) çok, onların adları kadar
Benözüm (benliğim-ruhum) var dağların katları kadar,
Yırım (ezgim) vat atalar hatları (yazılı eserleri) kadar,
İzlerim var ızdırabımın tatları kadar.

Haçan Kazak adlandım ben ezanlanıp? (kulağıma ezan okunup)
Hâlâ (bu) güne bilmezsin, ey ademzât (kişioğlu).
Yaşın (tarihin?) daha genç diyenlere,
Gözteririm mezar taşlarını. (Burasını tam anlayamadım!)
Arı-Dürüst yolda mal-mülk, eş-balaların olur

Vahın dibi (pişmanlığın sonu) deniz oy! (derindir!) varı verme!
Ciğer (cesaret) gerek, yır (ezgi) gerek, sancak gerek,
Gayret ezgisi olup tükel (bütün) karalı (eziyet görmüş) ele.

Bu kim desen,
Ben Kazak’ım bin ölüp, bin dirilen,
Gök bayrak, tuğum var, elim var, yerim (yurdum) var.
Ben Kazak’ım bin ölüp, bin dirilen!
Beşiğimde tanıştım bunlu (kederli) dilimlen.

Ağlayanda yüreğim gün tutulup,
Sevinende gülgümlen tün (gece) dürülen.
Ben Kazak’ım,
Kırgız ol kardeşim,
Birce sürmüşüz atlarımızı,
Anamız da kara göz bir kız,belki

Bölüp vermiş (biz) ikizlere bir kesek nanı (ekmeği)
Ben Kazak’ım, bir ulu tepeyim ben,
Avrupa da, Asya da değilim ben.
Aralıkım, yedinci kıta gibi,
Ancak tüm ademlen denk östüm (büyüdüm) ben.

Ben Kazak’ım
Geniş elim (yurdum), geri doğdum,
Ömüre geri geldim (hayata tekrar geldim).
Ben bininci kez dirildim bengü ölmemeğe,
Haykırı veresim gelir,
Haykırı veresim!

Bu kim desen,
Ben Kazak’ım bin ölüp, bin dirilen,
Gök bayrak, tuğum var, elim var, yerim (yurdum) var.