Doğarken bindiğimiz o trende anne ve babamızla tanıştık. O zamanlar onların hep bizimle seyahat edeceklerini sanıyorduk. Oysa İstasyonun birinde onlar trenden ineceklerdi. Bizi yolculuğumuzda yalnız bırakacaklardı. Zamanla Trene başkaları da bindi. Ve bizim için önemliydiler. Kardeşlerimiz, arkadaşlar, çocuklarımız, Hatta hayatımızın aşkını. Birçoğu inmiştir. Arkalarında üstelik de kalıcı bir boşluk bırakarak. Kimisinin de eksikliği o kadar fark edilmez olmuştur ki Yerlerinin boşluğunu bile fark edememişizdir. Bu tren yolculuğu Neşe, keder, hayaller, beklentiler, merhabalar ve vedalarla doludur. Burada başarı; Tüm yolcularla iyi ilişkilerde olmaktır. Bunun için de elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız. Ancak, Hepimizin karşı karşıya olduğu bir muamma var: Hiçbirimiz hangi istasyonda ineceğimizi bilmiyoruz. İşte bunun içindir ki, En iyi şekilde yaşamalı, En iyi şekilde sevmeli, affetmeli, olduğumuzun en iyisini yansıtmalıyız. Burası çok önemli Çünkü trenden inip de yerlerimizi boş bır
Yorumlar
Yorum Gönder