Film _ Son Veda _ Departures _ Okuribito _ Aile _ Dram _ Japon _ 2008 _ imdb 8.1 _ Türkçe Altyazılı

Yabancı Dilde En İyi Film Oscar'ını Kazanan Japon Filmini

Aileniz ile seyir edeceğiniz 2008 yapımı önereceğim
Youtube Kanalıma yükledim. (Film yapımcısı, Bu film için “Telif Hakkı” talep etmediğinden)
İzlediğim en iyi dramlardan biri.
Yaşam ve ölüm dışında Japon kültürünü ve çalışma felsefelerini de çok iyi anlatıyor
Film. Özetle;
"Ne İş Yaparsan Yap, En İyi Şekilde Yap!"
Oyunculuk film boyunca çok iyiydi ama final müthişti.
Sessiz sedasız gözlerden süzülen yaşlar...

Fonda çello'dan çıkan hüzünlü melodi... (fazlası spoiler olur).
Öyle tumturaklı sözlere gerek duyulmadan insanın içine işleyen son sahne..

Din, Dil Irk ayrımı yapmaksızın varılacak son durak aynı değil mi?
İnsan sevdiği birisini hep en güzel en iyi haliyle anımsamak ister.
Ve onu öyle uğurlar.
Kalbinizde ki yükselişe engel olamayacağınız ve kendinizden çok şey bulacağınız değerli bir film.


Dram sevenler hiç düşünmeden izlesin derim


Tarık Başçıl _ 11.05.2021


Orjinal _Türkçe Altyazılı Video

Konusu :
Japon sinemasının karanlık kalbini yansıtan bu film, çalıştığı orkestranın dağılmasının ardından ölüleri cenaze için hazırlama işine girmek zorunda kalan bir çellistin yaşadıklarını konu alıyor.

Ölümle ilgili ritüelleri ve bu ritüellerin tetiklediği duyguları ustalıkla yansıtıyor.

Japon kültüründe önemli bir yere sahip 'Nokanshi', yani ölüleri öteki dünyaya yapacakları yolculukları için hazırlama işi

Mesleki olarak ölülerle ilgilenmek zorunda olan insanlarla ilgili önyargılar yüzünden filmi yayımlamak konusunda başta isteksiz davranmış olsalar da, üzerinde fazla konuşulmayan bir Japon uygulamasını ele alan bu film dünya çapında büyük takdir topladı.
Yorum :
Bir yanlış anlaşılmadan yola çıkarak ilerleyip, gerek acı gerekse neşeli öyküleri içine alan uzakdoğu örneği yapım.

Filmin en önemli özelliklerinden biri inandırmak istediği şeyi seyirciye direkt olarak vermesi.

Bunları hepimizin hayatında görebileceği mütevazı noktalardan alıp konuya iyi şekilde enjekte etmiş Yojiro Takita. Ölümün ne kadar ciddi bir husus olduğu iyi işleniyor.

Tabii ki bunlar olurken bu mesleğin garip olmasından yararlanılarak yer yer tuhaf sahnelerin enjekte edildiği kısımlar var.

Bazen olayları ağır dramatize etmek yerine, durumun absürdlüğüne atıfta bulunarak yapılan dokunuşlar filmin duygu sömürüsü propagandası olmasını engelliyor.

Karakterlerin neredeyse tümünün temiz yüzlü kişilerden seçiliyor olması da insanı seyir dakikalarına bağlayan bir başka etken.

Aile hayatının, manevi değerlerin önemi gözler önüne seriliyor.
Hayattayken, sevdiklerimizle biraz daha vakit geçirmek yerine boş işlere dalmamızın ne kadar anlamsız olduğunu da gösteriyor.

Hayatını kaybetmiş bazı kişileri sahnelere ortak ederek senaryo çıkarılması; aslında durumun zorluğunun hayatta kalanlar geçerli olduğu vurgulanıyor.

Tabii ki ailesindeki sevdiklerini, hele ki çeşitli anlaşmazlıklar yüzünden belki de annesini ya da babasını yıllardır görmeyen insanlar için eminim daha dokunaklı hale gelecektir. Kesin ve net çıkarımlar yapmak yerine temeline bir karı kocayı alarak yoluna devam eden gidişatı söz konusu.

Tesadüfi olayların, rastlantısal hikayelerin perçinlemeleriyle beraber aslında merkezde yer alan 'ölüme hazırlık' kısmına sert darbeler vurulmamış. Olabildiğince pozitif duruş hakim.

Bu da kesin olarak ağlayacağınızı ancak içinizin garip bir şefkatle dolacağının göstergesi.

Ciddi yönetmenlik sergilenen bir yapım olmak yerine, seyirciyi sürekli olarak aynanın karşısına iten tavır dikkat çekiyor.

Gülünç noktaların ölçüsü, dramanın ahengine o kadar iyi uyum sağlıyor ki gerçekten ortada nadide bir üslup oluşmasını sağlıyor.

Tavsiye edeceğim, insanı hisler diyarına sürükleyen drama örneği