O Çiçeği, Uçurumun Kenarında, Bırakmaya Karar Verdim

Evlilik ile ilgili güzel bir öykü

Kim kaleme almış ise ellerine sağlık

Tarık Başçıl  _   18 Ocak 2025

★★★★★★★★★★★★★★★★

Kocam bir mühendisti

Onunla sâkin tabiatını sevdiğim için evlenmiştim.
Bu sâkin adamın göğsüne başımı koymak içimi nasıl da ısıtırdı

Gel gör ki iki yıl nişanlılık

Beş yıl evlilikten sonra bu sâkinlik beni yormaya başlamıştı. 

Eşimin ‘bir zamanlar çok sevdiğim’ bu özelliği artık beni huzursuz ediyordu
Sonunda kararımı ona da açıkladım:
Boşanmak istiyordum

Şaşkınlıktan gözleri açılarak
- Niye? diye sordu.
- Gerçekten belli bir sebebi yok dedim, sadece yoruldum.

Bütün gece ağzını bıçak açmadı

Düşünüyordu
Bu hâli ise hayal kırıklığımı daha da artırmaktan başka bir işe yaramıyordu:
İşte, sıkıntısını dışarı vurmaktan bile aciz bir adamla evliydim.

Ondan ne bekleyebilirdim ki!
Sonunda sordu:

- Seni caydırmak için ne yapabilirim?

Demek ki söyledikleri doğruydu:
insanların mizacı asla değiştirilemiyordu

Son inanç kırıntılarım da kaybolmuştu

- İşte mesele tam da bu’ dedim
-Sorunun cevabını kendin bulup
kalbimi ikna edebilirsen kararımdan vazgeçebilirim.

- Diyelim dağın tepesinde

Bir uçurum kenarında bir çiçek var.
O çiçeği benim için koparmak, düşüp
Vücudunun bütün kemiklerinin kırılmasına

Hattâ ölümüne mâlolacak.

Bunu benim için yapar mısın?

Yüzümü dikkatle inceledi ve
-Sana bunun cevabını yarın vereceğim.’ dedi.

Bu cevapla son ümidim de yok olmuştu.
Ertesi sabah uyandığımda evde yoktu. 

Boş bir süt şişesini mutfak masasının üzerine koymuş

Altına da bir not bırakmıştı.

”Hayatım” diye başlıyordu

”O çiçeği senin için koparmazdım”

Kalbim yine kırılmıştı.

Okumaya devam ettim.
- Çünkü her zaman yaptığın gibi

Bilgisayarın altını üstüne getirip çökerttikten sonra monitörün önünde
ağladığında

Onu tekrar düzeltebilmem için ellerime ihtiyacım var.

- Anahtarları her zaman evde unuttuğunu bildiğimden
senden önce eve varabilmem üzere koşmam gerektiğinden bacaklarıma ihtiyacım
var.

- Arabayı kullanmayı çok sevdiğin halde şehirde hep yolu kaybettiğinden,
yolu gösterebilmem için gözlerime ihtiyacım var.

- Evde oturmayı sevdiğinden

İçe kapanıklığını dağıtmak

Can sıkıntını hafifletmek üzere sana şakalar yapabilmem
Hikâyeler anlatabilmem için ağzıma ihtiyacım var.

-Sabahtan akşama kadar bilgisayara bakmaktan gözlerinin bozulması kaçınılmaz olduğundan

Yaşlandığımızda tırnaklarını kesebilmem

Saçlarında ‘görülmesini istemediğin’ beyaz telleri ayıklayabilmem

Merdivenlerden aşağı inerken elini tutabilmem

‘Çiçeklerin renginin’ gençliğinde senin yüzünün rengi gibi olduğunu söyleyebilmem için gözlerime ihtiyacım var.

- Ama seni benden daha fazla seven biri varsa, evet o uçuruma gidip, o çiçeği senin için koparırım bir tanem.

Baktım
mektuptaki yazının mürekkepleri yer yer dağılıyordu.
Göz yaşlarım mektuba düşüyordu.

- Mektubu okuduysan ve kalbin ikna olduysa lüften kapıyı aç canım.
Çok sevdiğin susamlı ekmek ve taze sütle kapıda bekliyorum.

Koşarak kapıyı açtım.

Endişeli bir yüzle ve ellerinde sıkıca tuttuğu susamlı ekmek ve sütle kapının önündeydi.

Artık çok iyi biliyordum:
Beni ondan daha çok kimse sevemezdi.

O Çiçeği 

Uçurumun Kenarında 

Bırakmaya Karar Verdim

Bu gerçek aşktı
İlk yıllardaki heyecanlar içinde görmeye alıştığımız aşkın

Seneler sonra o heyecanlar kaybolup gittiğinde
huzur ve durgunluk içinde de hep var olmaya devam ettiğini göremeyebiliyoruz.

Oysa aşk hep vardır.
Belki artık heyecansız
Belki artık romantik değil.

Belki sıkıcı
Tekdüze
Hatta belki yüzsüz
Ama hep oralarda bir yerdedir.

Çiçekler ve romantik dakikalar ilişkinin başlaması için elbette gereklidir.

Bir zaman sonra bunlar gitse de
Gerçek aşkın sütunu ebedi kalır.
Hayat tam da böyle bir şeydir...

★★★★★★★★★★★★★★★★

Link adresimi Tıklayabilirsiniz

https://xtarik.blogspot.com/