İsim Verilmeye Gerek Duyulman Kadın _ Kolombiya Kogui Yerlilerinden Bir Öykü

Kolombiya'da Kogui yerlilerinin yaşadığı Duanmanak köyündeyiz.

Evleri gezerken kapı önünde oturan Antonio'yu gördük.

Selam verip konuşmaya başladık.

Burada mı yaşıyorsun?

-       Evet

Kaç yaşındasın?

-       16

(Antonio ile konuşurken evde oturan fotoğrafdaki kız dikkatimi çekti.)

Kardeşin mi o?

-       Yok, eşim.

(Biraz şaşırdık tabi )

Eşin kaç yaşında?

-       15 gibi

Bebek kaç aylık?

-       5 Günlük

5 Gün mü?

Burada mı doğdu, hastanede mi?

-       Burada, bu evde doğdu.

Annesi mi yardım etti, nasıl oldu?

-       Mamo (Köy lideri) yardım etti.

Mamo mu? O yapabiliyor mu böyle şeyleri?

-       Evet. Köylerde genelde Mamo doğumu yaptırıyor.

Anne hiç hastaneye gitmedi mi?

-       Yok, gitmedi.

Akşam peki nerede yatıyor?

-       Orada, yerde yatıyor?

Sen nerede yatıyorsun?

-       (Karşı evdeki hamağı gösteriyor.) Hamakta.

Niye o yerde yatıyor?

-       O annesiyle beraber orada yatıyor.

Eşinle biraz konuşabilir miyim? Adı ne?

-       İspanyolca bilmiyor. Adı yok.

Adı yok mu?

-       Evet. Adı yok.

Nasıl adı yok? Ne diye çağırıyorsunuz onu?

-       Yerli (indigena) diye çağırıyoruz.

Tabi ben adının olmayacağına halen inanamıyorum.

Yanımdaki Kolombiyalı arkadaşa "olmaz, adı vardır!" diyorum.

O da ısrarla Antoniyo'ya soruyor ama cevap aynı, adı yok diyor.

Ok. İspanyolca indigena (yerli) diyorsunuz.

Kogui dilinde ne diyorsunuz?

Onda da aynı, yerli diyoruz.

(Kogui dilinde bir kelime söylüyor ve onun da anlamı "yerli" demek)

Niye adı yok?

-       Köyündeki mamo adını koymamış.

Bu köyden değil mi?

-       Yok. Bukeron köyünden.

Köy nerede? Siz nasıl tanıştınız?

-       Köy çok uzak.

2 Gün yürümek gerekiyor.

Babam gittiğinde görmüş, benim için getirdi.

Sonra evlendik.

(Biraz duraksadıktan sonra) Eşinin fotoğrafını çekebilir miyim?

-       Evet.

Kapıdan eşine baktım.

Hiç İspanyolca bilmediği için kafamı eğerek, hafif de gülümseyerek selam verdim.

O da bana gülümsedi.

Kamerayı gösterdim, el işaretiyle fotoğrafını çekebilir miyim gibisinden.

Tamam der gibi, kafasını eğdi ve yine gülümsedi.

Sonra da bu fotoğrafı çektim.

Şimdiye kadar Kogui yerlilerinden kimseye pek içerlememiştim.

Çünkü herkes halinden memnundu.

Ama bu kız biraz farklı.

5 Gün önce burada doğum yapmış.

Gün boyu burada oturuyor.

Ateşte yemeğini yapıyor.

Akşamda o oturduğu yerde yatıyor.

Hepsini geçtim de bir adı yok.

Acaba Dünyada İsim Olmayan Ne Kadar Kadın Var?