Bir Üstat Tanıyalım _ Onur Şenli _ Agora Meyhanesi

Yıl 1890 bir Rum olan Kaptan Asteri

Balat çarşısında bir Meyhane açar

Meyhanesine de Rumca “Meydan” anlamına gelen “Agora” adını koyar

Meyhane masa yerine kullanılan dev fıçıları ve ucuz şaraplarıyla kısa zamanda ün yapar

Ama meyhanenin ününü artıran olay ilgisiz bir biçimde İzmir kaynaklıdır

Aradan zamanlar geçer, Tarih 1959, Onur Şenli adında bir tıp fakültesi öğrencisi

Komşu kızına aşık olur ama aşkına karşılık bulamaz

Aşk acısı ona soluğu birçok zaman, İzmir’in Agora semtinde aldırmaya başlar

Çünkü Agora salaş meyhanelerin mekanıdır

Bir gün bu salaş meyhanelerden birinde içtikten sonra eve gelir

Bir mektup yazmaya başlar aşkına

Mektup şöyle başlar:

Sana bu satırları bir sonbahar gecesinin felç olmuş köşesinden yazıyorum

Mektubun ileri ki bölümlerinde farkına varır ki

Aslında bir mektup değil bir şiir yazmaktadır

Şiirine de şu adı koyar:

Gece, Şarap ve Aşk

Onur, şiiri yayınlatmak için fakültenin dergisine gönderir, Şiiri kabul edilir

Şiir dergide tam basılmak üzereyken

Ege Expresi gazetesinin kültür-sanat editörü tarafından görülür

Editör şiiri yayınlar ama adını değiştirerek

Şiirin adı olur Agora Meyhanesi

Şiir o kadar sevilir ki, dillere pelesenk olur

Hatıra defterlerinde yer alır, Sevgililerin kulaklarına fısıldanır

Şarkısı yapılır

Şarkıyı neredeyse ünlü olup da söylemeyen sanatçı kalmaz

Müzeyyen Senar, Zeki Müren, Gönül Yazar, Behiye Aksoy

Sadece bunlardan birkaçıdır

Şarkıyı dinleyenler İzmir’deki Agora’dan habersiz

Balat’ta ki Agora Meyhanesi’ne akın ederler

Çünkü şarkıdaki Agora Meyhanesi’nin burası olduğunu düşünmektedirler

Haliyle geceleri burası hınca hınç dolmaya başlar

Öyle popüler bir mekan olur ki tam 286 Türk Filmi’nin

Meyhane bölümleri burada çekilir

Yani ucuz şarapların satıldığı meyhane

Türkan Şoray’ları, Fikret Hakan’ları, Ayhan Işık’ları, Cüneyt Arkın’ları ağırlamaya başlar

2000’li yıllardan sonrada kaderine terk edilir, Çöplük olarak kullanılmaya başlar

AGORA MEYHANESİ (Şiirin Tam Metin)

Sana bu satırları

Bir sonbahar gecesinin

Felç olmuş köşesinden yazıyorum

Beşyüz mumluk ampullerin karanlığında

Saatlerdir boşalan kadehlere

şarkılarını dolduruyorum

Tabağımdaki her zeytin tanesine

Simsiyah bakışlarını koyuyorum

Ve kaldırıp kadehimi

Bu rezilcesine yaşamaların şerefine içiyorum

Burası agora meyhanesi

Burada yaşar aşkların en madarası

Ve en şahanesi

Burada saçların her teline bir galon içilir

Gözlerin her rengine bir şarkı seçilir

Sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin

Bu sekiz köşeli meyhane seni bilir

Burası agora meyhanesi

Burası arzularını yitirmiş insanların dünyası?

Şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı

Boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik

Bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorsam

Elimde değil

Bu da bir nevi namuslu serserilik

Dışarıda hafiften bir yağmur var

Bu gece benim gecem

Kadehlerde alaim-i semaların raks ettiği

Gönlümde bütün dertlerin hora teptiği gece bu

Camlara vuran her damlada seni hatırlıyorum

Ve sana susuzluğumu 

Birazdan şarkılar susar, kadehler boşalır

Umutlar tükenir, mezeler biter

Biraz sonra bir mavi ay doğar tepelerden

Bu sarhoş şehrin üstüne

Birazdan bu yağmur da diner

Sen bakma benim böyle

Delice efkarlandığıma

Mendilimdeki o kızıl lekeye de boş ver

Yarın gelir çamaşırcı kadın

Her şeyden habersiz onu da yıkar

Sen mesut ol yeter ki ben olmasam ne çıkar?

Dedim ya burası agora meyhanesi

Bir tek iyiliğin tüm kötülüklere meydan okuduğu yer

Burası agora meyhanesi

Burası kan tüküren mesut insanların dünyası